Klasy odporności sprzętu elektronicznego
Kolektory danych, specjalistyczne laptopy i tablety niejednokrotnie używane są przez swoich właścicieli w miejscach, w których panujące warunki mogą negatywnie wpływać na sprzęt: zapylone hale produkcyjne, chłodnie, praca na otwartym terenie w czasie złej pogody.
Producenci, żeby wydłużyć żywotność oferowanych przez siebie produktów stosują zabezpieczenia w postaci specjalnej, wzmocnionej konstrukcji.
W jaki sposób możemy dowiedzieć się, co jest w stanie wytrzymać nasze urządzenie? Producent w specyfikacji technicznej używa specjalnych kodów, które charakteryzują odporność na upadki z określonej wysokości, pyłoodporność i wodoodporność. Jak jednak odszyfrować poszczególne kody? Odpowiedź na to pytanie znajdzie się w poniższym artykule.
Kod IP
W opisie danego produktu wytwórca zazwyczaj zamieszcza informację o wodoodporności i pyłoodporności w postaci kodu IP. Stopień ochrony został opracowany przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC, ang. International Electrotechnical Commission). Kod Ten składa się z ciągu liter i cyfr. Kod charakteryzujący wytrzymałość urządzenia składa się z:
– liter IP (International Protection),
– dwóch charakterystycznych cyfr,
– dwóch liter, które występują opcjonalnie.
Co oznaczają charakterystyczne cyfry i opcjonalne litery?
Pierwsza cyfra:
– 0: brak ochrony,
– 1: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych (np. bateria, niezabezpieczone przewody) wierzchem dłoni, ochrona przed wniknięciem obcych ciał stałych o średnicy 50 mm i większej,
– 2: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych palcem, ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 12,5 mm i większej,
– 3: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych narzędziem, ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 2,5 mm i większej,
– 4: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem, ochrona przed obcymi ciałami stałymi o średnicy 1 mm i większej,
– 5: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem, ochrona przed pyłem,
– 6: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem, ochrona pyłoszczelna.
Druga cyfra:
– 0: brak ochrony,
– 1: ochrona przed padającymi kroplami wody,
– 2: ochrona przed padającymi kroplami wody przy wychyleniu obudowy o dowolny kąt do 15° od pionu w każdą stronę,
– 3: ochrona przed natryskiwaniem wodą pod dowolnym kątem do 60° od pionu z każdej strony,
– 4: ochrona przed bryzgami wody z dowolnego kierunku,
– 5: ochrona przed strugą wody (12,5 l/min) laną na obudowę z dowolnej strony,
– 6: ochrona przed silną strugą wody (100 l/min) laną na obudowę z dowolnej strony,
– 7: ochrona przed skutkami krótkotrwałego zanurzenia w wodzie (30 min na głębokość 0,15 m powyżej wierzchu obudowy lub 1 m powyżej spodu dla obudów niższych niż 0,85 m),
– 8: ochrona przed skutkami ciągłego zanurzenia w wodzie (obudowa ciągle zanurzona w wodzie, w warunkach uzgodnionych między producentem i użytkownikiem, lecz surowszych niż według cyfry 7),
– 9: Ochrona przed zalaniem silną strugą wody pod ciśnieniem (80-100 bar i temp. +80°C).
Litery dodatkowe:
– A: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych wierzchem dłoni,
– B: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych palcem,
– C: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych narzędziem,
– D: ochrona przed dostępem do części niebezpiecznych drutem.
Litera uzupełniająca:
– H: aparaty wysokiego napięcia,
– M: badania szkodliwych efektów wnikania wody, gdy ruchome części urządzenia (np wirnik maszyny wirującej) są w ruchu,
– S: badania szkodliwych efektów wnikania wody, gdy ruchome części urządzenia (np wirnik maszyny wirującej) są nieruchome,
– W: nadaje się do stosowania w określonych warunkach pogodowych przy zapewnieniu dodatkowych zabiegów lub środków ochrony.
Producenci urządzeń Auto ID najczęściej oferują ochronę w standardzie od IP64 (obudowa jest pyłoszczelna, chroniąca przed chluśnięciami wody z dowolnego kierunku) do IP67 (pyłoszczelna obudowa, urządzenie odporne na krótkotrwałe zanurzenie).
STANDARD MIL-STD-810
Kolejną normą charakteryzującą wytrzymałość urządzeń jest wojskowa norma MIL-STD-810. W latach czterdziestych XX wieku Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych opracowały system testów laboratoryjnych urządzeń, sprzętów i ekwipunku, który sprawdzał ich wytrzymałość w określonych warunkach. System ten przez lata był rozwijany przez armię USA i obecnie nosi nazwę MIL-STD-810G.
Producenci urządzeń Auto ID najczęściej używają tego standardu do określania wytrzymałości urządzenia na upadki. Producent może dopasować ten test do swoich potrzeb (np. wysokość z jakiej zrzucone jest urządzenie i materiał, na który upuszczone jest urządzenie), więc warto sprawdzić z jakiej wysokości upuszczone urządzenie przetrwa upadek. W większości przypadków, urządzenia przetrwają upadek z wysokości 1,2 m – 1,5 m na betonową podłogę w temperaturze pokojowej. Niektórzy producenci zapewniają, że ich urządzenia wytrzymają upadek z wysokości nawet 2,4 m!
Podsumowując kupując urządzenie warto zapoznać się ze specyfikacją urządzenia udostępnioną przez producenta i wybrać urządzenie, które będzie pracowało w każdych warunkach, które mogą wystąpić w miejscu pracy.
Autorem artykułu jest Wiktor Czekaj z zespołu PDAserwis.
